DJ-Legal | Ed van Meer

DeJuridification, DeJuridification

Organisaties en de maatschappij waarin ze functioneren, zijn geen onbeschreven blad. Integendeel, wij zijn sinds mensenheugenis gewend om ons via dwang en recht te organiseren. Zijn er conflicten, dan vinden wij het beschaafd om deze juridisch uit te vechten. Dit alles hoort bij de wereld van de angstdrang en het denken, en staat als een dam in de stroom van de levenskracht en het voelen waar liforcengine over gaat.

Fair over Righteous, eerlijk boven rechtschapen, is de ondertitel van DeJuridification en dat is niet voor niets. Wrijving en conflicten kunnen altijd ontstaan. Als je dan vasthoudt aan rechtschapenheid in de zin van het streng handhaven van de ‘normale’ regels, dan ontstaat er gegarandeerd een situatie die haaks staat op waar liforcengine voor staat. DeJuridification zet alles op alles om de emotie uit het conflict te halen en ervoor te zorgen dat beide zijden eerlijkheid kunnen ervaren, wat iets heel anders is dan je gelijk halen in een juridische procedure. Daarom beschouwt DeJuridification een gang naar de rechtszaal per definitie als een groot verlies.

Mens

DeJuridification verliest nooit de mens uit het oog. De mens die moeite heeft met de nieuwe situatie of in een conflict belandt, verdient net zoveel respect en ondersteuning als de mens die fantastisch functioneert binnen de Life Force Engine. Met andere woorden, ook wat conflicten betreft wordt de arena een meadow. Maar DeJuridification gaat om meer. Een conflict legt de onderliggende patronen en dus ook proppen bloot en biedt hierdoor de kans om verder te ontproppen. Bij een conflict tussen werkende medemensen worden álle partijen uitgenodigd om in de spiegel van YouPureUp te kijken, dus ook de begeleidinggevende. Door deze wederkerigheid in het naar zichzelf kijken, ziet de betreffende werkende medemens die in een arbeidsconflict zit of gewoon weg wil, dat hij als mens net zo serieus genomen wordt als zijn begeleidinggevende.

Geloofwaardigheid

En dat zien zijn collega-werkende medemensen vervolgens óók. DeJuridification is daarmee cruciaal voor de geloofwaardigheid van de Life Force Engine in zijn geheel, omdat de andere werkende medemensen terecht de gang van zaken nauwgezet in de gaten zullen houden. “Leuk, dat liforcengine en fijn dat we de strijd achter ons laten, maar hoe gaat het wanneer ‘the going gets tough?’ Wordt er dan nog respectvol met mensen omgesprongen, óók met mensen die de kont in de krib gooien? Of wordt er dan weer ordinair op ingehakt zoals vroeger?” Juist hier moet liforcengine bewijzen geen fineerlaagje te zijn…

Ingrijpen

Dat brengt ons bij de laatste functie van DeJuridification: handen en voeten geven aan het respect voor de Life Force Engine als geheel. Want er moet niet alleen veiligheid zijn voor de individuele mens in een conflict, maar ook voor de Life Force Engine die staat voor voeding, leven en bloei. Daar kan gemakkelijk stagnatie in optreden als er een conflict, onwil of sabotage is. Vormt de betreffende werkende medemens zélf een prop voor de levenskracht van de Life Force Engine, dan zal DeJuridification daar op acteren – met in achtneming van alles wat hierboven is uiteengezet.

Ed van Meer

“Het mooie van liforcengine is dat het als managementmodel de mens zelf centraal stelt en niet allerlei (met het hoofd bedachte) ‘wetenschappelijke’ abstracties zoals (rechts)regels, (bedrijfsvoering)modellen, hiërarchieën, et cetera. Daarmee kan vooral de factor ‘macht’, waarvan ‘argumenteren’ steeds deel uitmaakt, van zijn destructieve werking worden ontdaan. Het centraal stellen van de mens en verzachten van de macht doe ik als advocaat ook steeds en daarom participeer ik in liforcengine.”

Achtergronden aanpak van Mr. Ed van Meer

Als arbeidsrecht-advocaat staat Ed van Meer cliënten zo bij, dat hij slechts zelden de gang naar de rechtszaal hoeft te maken. In zijn (naar verwachting) in 2023 verschijnende boek ‘Een theorie van juridische rechtvaardigheid’ zet hij tot in de kleine details uiteen hoe hij dat doet en wat de achtergronden van die aanpak zijn. Hier een kleine uiteenzetting van die achtergronden.

Ons rechtstelsel komt voort uit de filosofieën van de Verlichting, in het bijzonder die van Montesquieu en Rousseau, gezamenlijk uitgewerkt in de uit de Franse Revolutie voortkomende ‘Déclaration des Droits de l’Homme et du Citoyen’ (1789).

Montesquieu was de ‘liberale’ denker van die twee en diens theorieën (waaronder onze huidige machtenscheiding) gaan in essentie uit van:

iedereen zoveel mogelijk volgens zijn eigen principes laten leven
elkaar zoveel mogelijk met rust laten
behoudens grenzen door de wet gesteld

Met een rechter die dan moet zorgen dat de egoïstische principes van het liberale ‘beginsel van de rechtsstaat’ gehandhaafd worden!

Als je dit vertaalt naar de persoonlijkheidstypes van de Discovery Insights, dan vormt dit een dominant ‘blauw-rood maatschappijmodel’. Door velen gezien als een vrijbrief om de eigen ‘American Dream’ na te jagen ten koste van alles en van iedereen om zich heen. Ook in onze huidige tijd.

Rousseau was de ‘democratische’ denker van die twee en diens theorieën gaan in essentie uit van:

‘vrijheid’ is samenleven van mensen in een wereld die past bij de menselijke natuur
de ideale staat moet voortkomen uit een ‘goede opvoeding van kinderen’
niet gericht op boekenwijsheid, maar op het vinden van je plaats in de samenleving en de eigen vermogens om die samenleving te dienen op basis van eigen ervaring
staatsgezag gaat op in natuurlijk gezag van de gemeenschap – de ‘volonté générale’
en dus niet het individuele vrijheidsideaal van het liberalisme.

Met als centrale notie dat ‘De natuurlijke mens leeft in de geborgenheid van zijn familie en pas in de erkenning door zijn naasten zichzelf kan zijn’.

Als je dit vertaalt naar de persoonlijkheidstypes van de Discovery Insights, dan vormt dit een dominant ‘groen-geel samenlevingsmodel’. Waarin het onderdeel vormen van een collectieve op zowel de eigen als elkaars belangen gerichte gemeenschap, in de plaats treedt van het najagen van ieders eigen American Dream.

Montesquieu bleek in de eeuwen daarna steeds dominant over Rousseau en die liberale uitgangspunten gelden onverkort in ons huidige rechtsstelsel. Dit heeft daarom als dominante kenmerken dat partijen altijd tegenover elkaar komen te staan bij een conflict. Waarbij de rechter op basis van een abstract regelstelsel moet uitmaken wiens ‘eigen principes’ de juridische voorkeur krijgen boven die van de andere partij.

Dit is het ‘vechtrecht’ van onze huidige rechtsstaat.

Ed van Meers ‘Theorie van juridische rechtvaardigheid’ beoogt het liberale vechtrecht van de rechtsstaat à la Montesquieu om te bouwen naar vredesrecht volgens de democratische principes van Rousseau, waarin alle persoonlijkheidstypen van de Discovery Insights zich thuis voelen, ook als het even niet goed gaat.